ΕΛΛΑΔΑ

Γράφει η δικηγόρος Αθηνών Αναστασία Χρ. Μήλιου*

Με απόφαση του Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο δηλαδή το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι όταν η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή κρίνει επί προσφυγής ασφαλισμένου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας επιτροπής δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση αυτού. Αν η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή κρίνει ότι η ιατρική αναπηρία του ασφαλισμένου πρέπει να προσδιορισθεί σε ποσοστό υψηλότερο εκείνου που προσδιόρισε η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή, θα δεχθεί την προσφυγή και θα καθορίσει το κατά την κρίση της προσήκον ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου. Αν όμως κρίνει ότι η εν λόγω αναπηρία θα έπρεπε να προσδιοριστεί στο αυτό ή και σε χειρότερο ποσοστό, θα απορρίψει την προσφυγή με συνέπεια να οριστικοποιηθεί το ποσοστό της αναπηρίας του ασφαλισμένου που προσδιορίστηκε από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή (Αντίθετη μειοψηφία).

Σύμφωνα με την νομοθεσία ο ασφαλισμένος έχει δικαίωμα για σύνταξη λόγω αναπηρίας, αν έγινε ανάπηρος και πραγματοποίησε συγκεκριμένο αριθμό ημερών εργασίας. Ο ασφαλισμένος θεωρείται βαρέως ανάπηρος, απλώς ανάπηρος ή μερικώς ανάπηρος, αν λόγω παθήσεως ή βλάβης ή εξασθενήσεως σωματικής ή πνευματικής, δεν μπορεί να κερδίζει από εργασία περισσότερο από το ένα πέμπτο (1/5), προκειμένου περί βαρείας αναπηρίας, από το ένα τρίτο (1/3), προκειμένου περί (απλής) αναπηρίας, ή από το ήμισυ (1/2) προκειμένου περί μερικής αναπηρίας, του ποσού, το οποίο συνήθως κερδίζει σωματικώς και πνευματικώς υγιής άνθρωπος της ίδιας μορφώσεως. Περαιτέρω, για την αναπηρία του ασφαλισμένου από άποψη ιατρική γνωμοδοτούν οι αρμόδιες κατά τον κανονισμό ασφαλιστικής αρμοδιότητας υγειονομικές επιτροπές, οι οποίες, εκτός από τη διαπίστωση της φύσεως, των αιτίων, της εκτάσεως και της διάρκειας της σωματικής ή της πνευματικής παθήσεως του ασφαλισμένου, ερευνούν και την επίδραση αυτών στην καθολική ικανότητά του για άσκηση του συνήθους ή παρεμφερούς επαγγέλματός του ή την ανάκτηση της ικανότητας αυτής. Το δικαίωμα προς λήψη συντάξεως λόγω αναπηρίας συναρτάται όχι προς αμιγώς αντικειμενικά κριτήρια σχετικά με τον ιατρικό καθορισμό ορισμένου ποσοστού ανικανότητας προς εργασία λόγω παθήσεως ή βλάβης ή εξασθενήσεως σωματικής ή πνευματικής, αλλά προς την εκ της αιτίας αυτής αδυναμία του ασφαλισμένου να κερδίζει τα προς βιοπορισμό αναγκαία μέσα. Η στάθμιση της αδυναμίας αυτής στηρίζεται σε υποκειμενικά κριτήρια, δηλαδή στην, σε συσχετισμό προς τη διαπιστωθείσα πάθηση, βλάβη ή εξασθένηση, ικανότητα αυτού για εργασία, δυνάμενη να αποφέρει τα αναλόγως προς τις διαβαθμίσεις της αναπηρίας κατώτατα ποσοστά προσόδου σε σχέση με την πρόσοδο υγιούς ανθρώπου. Ο κατά τα ανωτέρω προσδιορισμός της ασφαλιστικής αναπηρίας, με σκοπό τη χορήγηση συντάξεως λόγω αναπηρίας, ανατίθεται στα ασφαλιστικά όργανα του Ι.Κ.Α. και, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, στα αρμόδια τακτικά διοικητικά δικαστήρια, τα οποία, επιλαμβανόμενα σχετικής προσφυγής, διαπιστώνουν το ποσοστό της ασφαλιστικής αναπηρίας, εκτιμώντας αιτιολογημένα, κατά τις διακρίσεις και υπό τις προϋποθέσεις του νόμου, την επίδραση της ιατρικώς διαπιστωθείσης αναπηρίας στην βιοποριστική ικανότητα του ασφαλισμένου.

 Κατά των γνωματεύσεων της Πρωτοβαθμίου Υγειονομικής Επιτροπής επιτρέπεται προσφυγή, από τον ασφαλισμένο και κάθε αρμόδιο ασφαλιστικό όργανο. Η προσφυγή επιτρέπεται στον ενδιαφερόμενο ασφαλισμένο εντός δέκα ημερών από την κοινοποιήση της γνωματεύσεως στα δε αρμόδια δια την χορήγηση της παροχής ασφαλιστικά όργανα εντός 20 ημερών προκειμένου περί χορηγήσεως παροχών κλάδου ασθενείας και 40 ημερών προκειμένου περί χορηγήσεως παροχών κλάδου αναπηρίας, γήρατος και θανάτου (συντάξεως) από της εκδόσεως της γνωματεύσεως της Πρωτοβαθμίου Υγειονομικής Επιτροπής.

Η γνωμάτευση της πρωτοβάθμιας επιτροπής δύναται να προσβληθεί ενώπιον της δευτεροβαθμίου υγειον. Επιτροπής εφ’ όσον δεν είναι ορθή η κρίση της επιτροπής, ιδίως εάν η επιτροπή δεν έλαβεν υπ’ όψιν πράγματα έχοντα ουσιώδη επιρροή στην μόρφωση ορθής γνώμης ή επλανήθη περί την εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων ή εάν η επιτροπή εδέχθη πράγματα ως αληθή, άνευ της ειθισμένης κλινικής ή εργαστηριακής εξετάσεως ή έπρεπε να διατάξει και δεν διέταξε περί αυτών απόδειξη, ως και εάν καθίσταται δυσχερής η μόρφωση ακριβούς γνώμης περί της αναπηρίας του αιτούντος.

Η κατά της αποφάσεως της πρωτοβαθμίας υγειονομικής επιτροπής προσφυγή ασκείται δι’ εγγράφου δηλώσεως του ενδιαφερομένου ή του νομίμως εξουσιοδοτημένου πληρεξουσίου αυτού ή δια δηλώσεως του αρμοδίου ασφαλιστικού οργάνου. Η δευτεροβάθμιος υγειονομική επιτροπή, κατά την ορισθείσαν ημέραν, αποφαίνεται επί της υποθέσεως, επικυρούσα ή τροποποιούσα την απόφασιν της πρωτοβαθμίου υγειονομικής επιτροπής, εκτός εάν νομίζει αναγκαίες συμπληρωματικές εξετάσεις, οπότε επανέρχεται επί της υποθέσεως μετά την ενέργειαν και των συμπληρωματικών τούτων εξετάσεων.

 Αν υποβληθεί αίτημα ασφαλισμένου για συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας, οι υγειονομικές επιτροπές του Ι.Κ.Α. είναι αποκλειστικώς αρμόδιες για να αποφανθούν επί των ιατρικής φύσεως θεμάτων, δηλαδή επί της φύσεως, των αιτίων, της εκτάσεως, της διάρκειας και του χρόνου ενάρξεως της σωματικής ή πνευματικής παθήσεως του ασφαλισμένου και υποχρεούνται να δώσουν επί των θεμάτων αυτών σαφή και απαλλαγμένη από αμφιβολίες απάντηση. Εξάλλου, η γνωμάτευση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής καθίσταται οριστική εφόσον δεν έχει ασκηθεί κατ’ αυτής προσφυγή (ένσταση) ενώπιον της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, η οποία έχει την αρμοδιότητα να επικυρώνει ή να τροποποιεί την απόφαση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής. Περαιτέρω, οι οριστικές γνωματεύσεις των υγειονομικών επιτροπών (πρωτοβαθμίων, που δεν έχουν προσβληθεί, και δευτεροβαθμίων), εφόσον είναι αιτιολογημένες, δεσμεύουν ως προς τα ιατρικής φύσεως ζητήματα τα ασφαλιστικά όργανα και τα επιλαμβανόμενα σε περίπτωση αμφισβητήσεως διοικητικά δικαστήρια.

Σύμφωνα με γενική αρχή του δικαίου, όταν δευτεροβάθμιο όργανο κρίνει επί ενδικοφανούς προσφυγής του διοικουμένου, δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση του, εκτός εάν υπάρχει ρητή αντίθετη ρύθμιση. Συνεπώς, όταν η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή κρίνει επί προσφυγής ασφαλισμένου του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. κατά γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, η οποία (προσφυγή) οργανώνεται διαδικαστικά ως ενδικοφανής προσφυγή, δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση αυτού, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ρητή αντίθετη ρύθμιση στη νομοθεσία του ως άνω Ιδρύματος, ούτε προκύπτει άλλωστε από τη νομοθεσία αυτή η δυνατότητα της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής να καταστήσει χειρότερη τη θέση του προσφεύγοντος ασφαλισμένου, ενόψει άλλωστε και του ότι, προβλέπεται πάντως η δυνατότητα του ασφαλιστικού αυτού οργανισμού (Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.) να ασκήσει προσφυγή κατά της γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, προκειμένου να μειωθεί το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου.

Επομένως, σε περίπτωση που η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή, επιλαμβανόμενη προσφυγής μόνο του ασφαλισμένου, κρίνει ότι η ιατρική του αναπηρία πρέπει να προσδιορισθεί σε ποσοστό υψηλότερο εκείνου που προσδιόρισε η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή, θα δεχθεί την προσφυγή κατά της γνωματεύσεως της τελευταίας ως άνω επιτροπής και θα καθορίσει το κατά την κρίση της προσήκον ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου. Άλλως, αν δηλαδή κρίνει ότι η εν λόγω αναπηρία θα έπρεπε να προσδιορισθεί στο αυτό ή και σε χαμηλότερο ποσοστό, θα απορρίψει την προσφυγή, με συνέπεια να οριστικοποιηθεί το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου, που προσδιορίστηκε από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή.

Κατά τη γνώμη, της μειοψηφίας κρίνεται ότι η άσκηση προσφυγής κατά γνωματεύσεως πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής (Α.Υ.Ε.) συνεπάγεται τη συνολική επανεξέταση και την εκ νέου αξιολόγηση της καταστάσεως της υγείας του ασφαλισμένου εκ μέρους της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής (Β.Υ.Ε.), η οποία δεν περιορίζεται στην κρίση της από τις αιτιάσεις και το αίτημα της προσφυγής. Και ναι μεν η προσφυγή αυτή οργανώνεται από διαδικαστική άποψη κατά το πρότυπο της ενδικοφανούς προσφυγής, ωστόσο δεν εξομοιώνεται με ενδικοφανή προσφυγή, αφού η άσκησή της είναι προαιρετική. Περαιτέρω, συνάγεται ότι αν η Β.Υ.Ε., κατά τον επανέλεγχο του ιατρικού φακέλου και την αξιολόγηση της κλινικής εικόνας του ασφαλισμένου, καθώς και την εξέταση των τυχόν προσκομισθέντων ενώπιόν της από τον ασφαλισμένο ή/και των τυχόν νέων, αιτηθέντων από τη Β.Υ.Ε., ιατρικών στοιχείων, καταλήξει σε διαφορετική σε σχέση με την Α.Υ.Ε. ιατρική κρίση ως προς τα ιατρικής φύσεως θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των υγειονομικών επιτροπών του Ι.Κ.Α. (ήδη Ι.Κ.Α.Ε.Τ.Α.Μ.), υποχρεούται να αποφανθεί με δική της γνωμάτευση, τροποποιητική εκείνης της Α.Υ.Ε., ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται τη χειροτέρευση της θέσεως του προσφεύγοντος (είτε του ασφαλισμένου είτε του εν λόγω ασφαλιστικού οργανισμού), μη δυναμένη να περιορισθεί σε απόρριψη της προσφυγής.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΧΡ. ΜΗΛΙΟΥ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΑΡ’ΕΦΕΤΑΙΣ ΑΘΗΝΩΝ

Λεωφ. Μεσογείων 403, Αγία Παρασκευή

Τηλ. 6945-028153, 213-0338950

e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.">This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

www.legalaction.gr,fb: Αναστασία Μήλιου

Την … τιμητική τους είχαν το τριήμερο 9-11 Ιουνίου τα μανιτάρια και η τρούφα στο Δήμο Ζαγορίου με επίκεντρο των εκδηλώσεων τα Άνω Πεδινά και την «9η Ηπειρωτική Γιορτή Μανιταριού» και τους Μηλιωτάδες με την πρώτη «Καλοκαιρινή συνάντηση τρούφας».Και στις δυο εκδηλώσεις, που υποστηρίχθηκαν από το Δήμο, η συμμετοχή ήταν μεγάλη, αναδείχθηκε η διατροφική αξία μανιταριού και τρούφας και επισημάνθηκε η συμβολή αυτών των δραστηριοτήτων και στην αύξηση της επισκεψιμότητας στο Ζαγόρι.Επίσης, τονίστηκε από το Δήμαρχο Βασίλη Σπύρου στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση στους Μηλιωτάδες η σημαντική πρόταση για το Κέντρο Ενημέρωσης Τρούφας και Μανιταριού που έχει κατατεθεί από το Δήμο και άλλους φορείς για ένταξη στο Interreg Ελλάδος-Ιταλίας.Άνω Πεδινά: Με επιτυχία το ραντεβού των μανιταρόφιλωνΜανιταρόφιλοι από την Ήπειρο και άλλες περιοχές της χώρας συμμετείχαν στην 9η Ηπειρωτική Γιορτή στο χώρο της Λαμπριαδείου Σχολής στα Άνω Πεδινά. Το βράδυ της Παρασκευής 9 Ιουνίου το πρόγραμμα περιελάμβανε την υποδοχή τους και γλέντι με τους «Χαγιάλ». Το πρωί του Σαββάτου έγινε εξόρμηση για τη συλλογή μανιταριών που αφθονούν στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου και τα οποία και εκτέθηκαν στον αύλειο χώρο της Λαμπριαδείου όπου πραγματοποιήθηκε και Παιδικό Εικαστικό Μανιταροεργαστήρι με τη συνδρομή του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου.Στην εκδήλωση που ακολούθησε, το απόγευμα, σε αίθουσα της Λαμπριαδείου σχολής έγιναν σημαντικές εισηγήσεις και ακολούθησε συζήτηση.Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό ο πρόεδρος του Συλλόγου Μανιταρόφιλων Ηπείρου Θανάσης Ντίνος καλωσορίζοντας τους μανιταρόφιλους και εκ μέρους του συνδιοργανωτή Δήμου Ζαγορίου ο Δήμαρχος Βασίλης Σπύρου ο οποίος σημείωσε ότι είναι σημαντικό να μάθουν οι νέοι τον τρόπο συλλογής και της διατροφικής αξίας των μανιταριών που αφθονούν στην περιοχή.«Από την πλευρά μας, πρόσθεσε ο Δήμαρχος, θέλουμε και στηρίζουμε αυτές τις εκδηλώσεις και επιθυμούμε να πραγματοποιείται συνέχεια στο Δήμο μας, δεδομένου ότι πρόκειται για δραστηριότητα που συμβάλλει και στην αύξηση της επισκεψιμότητας στην περιοχή που αποτελεί διαρκή στόχο μας».Η πρώτη εισήγηση έγινε από τον πρόεδρο των Μανιταρόφιλων Ελλάδος, Γιώργο Κωνσταντινίδη με θέμα «Μανιταρογνωσία-Μανιταροφιλία στην Ελλάδα».

Ο κ. Κωνσταντινίδης από τα Γρεβενά τα οποία χαρακτήρισε και πόλη των μανιταριών (το ένα από τα δυο μουσεία λειτουργεί στη Λάβδα Γρεβενών και το άλλο στην Καλαμπάκα), αναφέρθηκε στη διαχρονική αξία των μανιταριών από την αρχαιότητα και την χριστιανική εποχή μέχρι την νεώτερη και τις μέρες μας.Στη χώρα λειτουργούν 10 Σύλλογοι Μανιταρόφιλων οι οποίοι μέσα από σεμινάρια και άλλες δράσεις βοηθούν όσους θέλουν να ασχοληθούν και να μάθουν να ξεχωρίζουν τα βρώσιμα από τα επικίνδυνα αυτοφυή μανιτάρια. Σημείωσε μάλιστα ότι την τελευταία 15ετία παρατηρήθηκε ένα πρωτοφανές φαινόμενο μανιταροφιλίας και μανιταρογνωσίας για τα αυτοφυή μανιτάρια, τα οποία αποτελούν κορυφαία πρόταση διατροφής, πόλος έλξης επισκεπτών, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας έργων τέχνης, εξέχον στοιχείο βιοποικιλότητας, αφορμή για γιορτές και πολιτιστικά δρώμενα, ανάπτυξη συλλογικής δράσης και κοινωνικής συνοχής, αλλά και φιλίας με άλλους λαούς. Όπως εξήγησε η συλλογή μανιταριών (τα ελληνικά είναι κορυφαίας ποιότητας όπως απέδειξε έρευνα του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) είναι μια φιλική προς το περιβάλλον δραστηριότητα, αφού ο μύκητας δεν παθαίνει τίποτε με την συλλογή του καρπού και συμβάλλει στην αειφορία. «Δεν αξίζει η καλλιέργεια μανιταριών όταν μάλιστα προτείνεται να αφήσουμε τα αυτοφυή να σαπίζουν», είπε με έμφαση ο κ. Κωνσταντινίδης και πρόσθεσε ότι η μανιταροσυλλογή έχει ιδιαίτερη οικολογική αξία και συμβάλλει στην βιώσιμη ανάπτυξη.Τόσο ο κ. Κωνσταντινίδης, όσο και ο Άγγελος Παπαδημητρίου που ακολούθησε με εισήγηση και θέμα «Εδώδιμα μανιτάρια και οι επικίνδυνοι σωσίες τους», αναφέρθηκαν διεξοδικά, και με την προβολή σχετικών φωτογραφιών, στο μείζον αυτό ζήτημα, στο πως ξεχωρίζουμε τα επικίνδυνα μανιτάρια από αυτά που μπορούμε να καταναλώνουμε με ασφάλεια. «Προσέχουμε ποιο μανιτάρι βάζουμε στο πιάτο μας» ήταν η επισήμανση.Ακολούθησε συζήτηση με τους Θανάση Ντίνο και Βασίλη Νάκα. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τη νόστιμη μανιταρόσουπα που προσέφερε ο Σύλλογος και να διασκεδάσουν με τα συγκροτήματα Manitarock και Μουκλιόμος.

Μηλιωτάδες: Τρουφόσκυλα, η «Πέπα» και Κέντρο Τρούφας

Να δουν από κοντά κυνήγι τρούφας (το λεγόμενο και υπεδάφιο μανιτάρι) και να μάθουν για την ανάτπυξη της δραστηριότητας αυτής στην περιοχή του Ζαγορίου και όσα αφορούν την τρουφοκαλλιέργεια και την διατροφική και εμπορική αξία του προϊόντος, είχαν όσοι παρακολούθησαν την πρώτη «Καλοκαιρινή συνάντηση τρούφας» που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Ιουνίου στους Μηλιωτάδες, παίρνοντας τη… σκυτάλη από την Γιορτή Μανιταριού στα Άνω Πεδινά.Στο χώρο του Ιερού Ναού Γεννήσεως της Θεοτόκου το TroufaClub με τη συνδρομή του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού και την στήριξη του Δήμου Ζαγορίου οργάνωσε μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση την οποία τίμησαν με την παρουσία τους, ο Περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Δήμαρχος Ζαγορίου Βασίλης Σπύρου και η αντιδήμαρχος Αγγελική Ράπτη. Πολλοί ήταν οι συμμετέχοντες από όλη τα χώρα, αλλά και οι εκδρομείς από τα Γιάννινα που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του TroufaClub (Χρήστος Ζιάβρας, Βασίλης Μυλωνάς, Κατερίνα Νόλλα και Γιώργος Λάμπρου).Ο Δήμαρχος Ζαγορίου στον σύντομο χαιρετισμό του συνεχάρη τους διοργανωτές και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μηλιωτάδων για την συνεισφορά του στην εκδήλωση και αναφέρθηκε στον επιτυχή εμβολιασμό τρουφόδεντρων με Ελληνική τρούφα (και όχι εισαγόμενη) που έγινε από το TroufaClub και ήταν η πρώτη στην Ελλάδα. Ο εμβολιασμός αυτός πιστοποιήθηκε από το ΤΕΙ Ηπείρου.Ο κ. Σπύρου δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει και το πολύ σημαντικό γεγονός της κατάθεσης πρότασης με τίτλο Inno TRUFFLE στο Interreg Ελλάδα-Ιταλία., από το Δήμο Ζαγορίου σε συνεργασία με την Αναπτυξιακή Ηπείρου Α.Ε και το ΤΕΙ Ηπείρου και από την Ιταλία το Δήμο CoriglianoD’ Ontranto και το Ίδρυμα Μεσογειακής Διατροφής Ιταλίας.Στην πρόταση προβλέπεται η δημιουργία Κέντρου Ενημέρωσης Τρούφας και Μανιταριού στους Μηλιωτάδες και σε περίπτωση που εγκριθεί η περιοχή θα καταστεί το επίκεντρο για τη δραστηριότητα αυτή και φυσικά θα έχει και άλλες προεκτάσεις, όπως η τουριστική ανάπτυξη με προσέλκυση επισκεπτών που ενδιαφέρονται για το κυνήγι τρούφας με εκπαιδευμένα σκυλιά και γουρούνια.Περίπου 20 σκυλιά με τους ιδιοκτήτες τους πήραν μέρος στον διαγωνισμό για το καλύτερο τρουφόσκυλο αναζητώντας το καθένα τις κρυμμένες τρούφες.

Στον τελικό πέρασαν τα τρία που συγκέντρωσαν υψηλότερη βαθμολογία και νικητής αναδείχθηκε το σκυλί του Χρήστου Πλεσιώτη. Την παράσταση, όμως, έκλεψε το γουρουνάκι του TroufaClub που ακούει στο όνομα «Πέπα» αφού κατάφερε να βρει σε σύντομο χρόνο τις κρυμμένες τρούφες και να αποσπάσει το θερμό χειροκρότημα των πολλών θεατών.Η συνάντηση περιελάμβανε ενημέρωση για το TroufaClub και την τρούφα, γευσιγνωσία μανιταρόσουπας και ομελέτας με τρούφα και πίτες που προσέφερε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μηλιωτάδων.Προς το τέλος της εκδήλωσης ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος ωστόσο η συνάντηση κρίνεται απολύτως πετυχημένη.

Mε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, το SolidarityNow τονίζει τις ανάγκες του προσφυγικού πληθυσμού που ζει στην Ελλάδα

Ο σημερινός εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων βρίσκει τη χώρα μας σε μία κομβική στιγμή. Στην ελληνική ενδοχώρα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή παραπάνω από 40.000 πρόσφυγες. Παρόλα αυτά, ένας δυσανάλογα μεγάλος αριθμός συνεχίζει να διαμένει σε καταυλισμούς, υπό συνθήκες καθόλου ικανοποιητικές.

Το SolidarityNow έχει προ πολλού υπογραμμίσει ότι προτεραιότητα πρέπει πλέον να είναι η ένταξη, δηλαδή η στοιχειώδης πρόσβαση των ανθρώπων αυτών στα θεμελιώδη αγαθά της υγείας, της παιδείας, της εργασίας κ.λπ. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την ήδη τραυματισμένη κοινωνική συνοχή.

Συγκεκριμένα, το SolidarityNow ζητάει:

1. Άμεσο πλάνο εκκένωσης των καταυλισμών και μεταφορά των ανθρώπων σε αστικές περιοχές, ώστε η υλοποίηση πολιτικών ένταξης να μην μείνει κενό γράμμα.

2. Την απρόσκοπτη πρόσβαση όλων, είτε βρίσκονται στα νησιά είτε στην ενδοχώρα, στη διαδικασία ασύλου, με ταυτόχρονο σεβασμό όλων των διαδικαστικών εγγυήσεων που απορρέουν από το εθνικό, κοινοτικό και διεθνές δίκαιο.

3. Την πρόσβαση όλων των αιτούντων άσυλο (και των προκαταγεγραμμένων) στην αγορά εργασίας.

4. Την εγγραφή όλων των ανηλίκων στο εθνικό σύστημα παιδείας, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή κοινωνικοποίησή τους στη χώρα.

5. Την απρόσκοπτη πρόσβαση όλων στο σύστημα υγείας, χωρίς διακρίσεις.

6. Την άμεση ενεργοποίηση των κονδυλίων του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης ώστε να χρηματοδοτηθούν οι αντίστοιχες δράσεις, με κύρια στόχευση το βοήθημα στέγασης για εύλογο χρόνο σε άτομα που παίρνουν καθεστώς πρόσφυγα και άρα δεν δικαιούνται στέγαση ως αιτούντες άσυλο.

Οι πρόσφυγες θα ζήσουν μαζί μας. Όσο πιο γρήγορα ανταποκριθούμε σε αυτό το δεδομένο με πολιτικές ένταξης, τόσο περισσότερο θα προστατέψουμε τους ίδιους, τις τοπικές κοινωνίες και τη συνοχή του κοινωνικού ιστού στη χώρα μας.

Για συνεντεύξεις:

Βάλια Σαββίδου, Υπεύθυνη Τύπου & Εκδηλώσεων

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. | τηλ. 210 6772500, 6970 417260

Ακολούθησέ μας!

Facebook: SolidarityNow

Twitter: @Solidarity_Now

Instagram: Solidarity_Now

www.solidaritynow.org

Το SolidarityNowιδρύθηκε στην Ελλάδα το 2013 με πρωτοβουλία του Open Society Foundations, με κύριο σκοπό να βοηθήσει τους πληθυσμούς που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση.

Το SolidarityNow συνεργάζεται με πάνω από 70 οργανώσεις και υποστηρίζει οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και δημόσιους φορείς που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα για να υλοποιήσουν προγράμματα. Λειτουργεί δύο Κέντρα Αλληλεγγύης, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου μπορούν να απευθύνονται ευπαθείς ομάδες πληθυσμού για να λάβουν δωρεάν υπηρεσίες ιατρικές, νομικές κ.ά.

Στρατηγικοί συνεργάτες του οργανισμού περιλαμβάνουν τους: UNHCR, UNICEF, EEA Grants, Πρεσβεία της Νορβηγίας στην Ελλάδα κ.ά. Μέχρι σήμερα έχει διαθέσει το ποσό των 15 εκατομμυρίων ευρώ σε έργα που αφορούν στην αντιμετώπιση της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα.

Γράφει η δικηγόρος Αθηνών Αναστασία Χρ. Μήλιου*

Μεταξύ των προϋποθέσεων που ορίζει ο νόμος για την υιοθεσία είναι και το ηλικιακό όριο μεταξύ του υιοθετούντος και του υιοθετημένου. Όμως σύμφωνα με την κρίση του δικαστηρίου, το ανώτατο όριο διαφοράς ηλικίας έχει σχετική και επιβοηθητική σημασία και δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως αυστηρή προϋπόθεση της υιοθεσίας, ούτε να θεωρηθεί ότι καθιερώνει απαράβατο τυπικό κώλυμα υιοθεσίας.

           Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση της υιοθεσίας, η οποία περιέχει στοιχεία αλλοδαπότητας ως προς τα υποκείμενα αυτής, ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους. Σε περίπτωση δηλαδή που ο υιοθετών και ο υιοθετούμενος έχουν διαφορετική ιθαγένεια, για τον καθορισμό των ουσιαστικών προϋποθέσεων της υιοθεσίας, εφαρμόζεται για τον καθένα το δίκαιο της δικής του ιθαγενείας (επιμεριστικό σύστημα), με την επιφύλαξη ότι οι εφαρμοστέες διατάξεις του αλλοδαπού δικαίου δεν προσκρούουν στα ημεδαπά χρηστά ήθη ή τη δημοσιά τάξη. Για το λόγο αυτό προτείνεται σε όποιον θέλει να υιοθετήσει αλλοδαπό τέκνο, να έρθει σε επαφή με νομικό της αλλοδαπής χώρας ώστε να προσκομίσει στο δικαστήριο επίσημη γνωμάτευση στην οποία θα αναφέρονται οι διατάξεις που προβλέπουν την υιοθεσία με βάση το αλλοδαπό δίκαιο και ποιες ακριβώς προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται ώστε η υιοθεσία να είναι δυνατή.

Στην Ελλάδα ο θεσμός της υιοθεσίας ανηλίκων αποτελεί κοινωνικό θεσμό πρόνοιας, με αποστολή τη βελτίωση της θέσης των υιοθετούμενων παιδιών, την παροχή δυνατότητας ομαλής ψυχοπνευματικής ανάπτυξής τους σε ένα υγιές κοινωνικό περιβάλλον, με πλήρως διασφαλισμένα τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τους και την ενσωμάτωσή τους σε μια οικογένεια, η οποία, από την άποψη των εννόμων συνεπειών, δεν διαφέρει από την πραγματική οικογένεια, στην υποκατάσταση της οποίας αποβλέπει. Για το λόγο αυτό, το ανήλικο θετό τέκνο εξομοιώνεται πλήρως με γνήσιο κατιόντα του θετού γονέα, εντάσσεται στην οικογένεια του τελευταίου, έχοντας έναντι του θετού γονέα και των συγγενών του όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τέκνου γεννημένου σε γάμο και ταυτόχρονα διακόπτονται οι δεσμοί του με τη φυσική του οικογένεια.

Σημειώνεται δε ότι όταν πρόκειται για ανήλικο τέκνο αυτό αποκτά αυτομάτως την ελληνική ιθαγένεια εφόσον γίνει δεκτή η απόφαση της υιοθεσίας και εγγράφεται κανονικά ως τέκνο στην οικογενειακή κατάσταση των γονέων του ενώ σε περίπτωση ενήλικου τέκνου, μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια με αίτηση πολιτογράφησης που όμως εξετάζεται κατά προτεραιότητα και έτσι με τον τρόπο αυτό και το ενήλικο τέκνο που υιοθετείται μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1544 ΑΚ, όπως ισχύει σήμερα, «Αυτός που υιοθετεί ανήλικο πρέπει να είναι μεγαλύτερος από τον υιοθετούμενο τουλάχιστον κατά δεκαοκτώ, αλλά όχι περισσότερο από πενήντα χρόνια. Ο περιορισμός της ηλικίας δεν ισχύει για εκείνον από τους συζύγους που επιθυμεί να υιοθετήσει τέκνο, που υιοθετείται ή που έχει ήδη υιοθετηθεί από το σύζυγο του. Σε περίπτωση υιοθεσίας τέκνου του συζύγου, καθώς και αν συντρέχει σπουδαίος λόγος, το δικαστήριο μπορεί να επιτρέπει την υιοθεσία και όταν υπάρχει διαφορά ηλικίας μικρότερη, αλλά όχι κάτω των 15 ετών». Με την ανωτέρω διάταξη τάσσεται ως προϋπόθεση της υιοθεσίας η διαφορά ηλικίας μεταξύ αυτού που υιοθετεί και αυτού που υιοθετείται, η οποία προσδιορίζεται μεταξύ ενός ελάχιστου ορίου 18 ετών και ενός μεγίστου 50 ετών. Η θέσπιση κατώτατου και ανώτατου ορίου διαφοράς επιβλήθηκε από ηθικούς και κοινωνικούς λόγους, γιο την ομαλή πορεία της υιοθεσίας, με την ύπαρξη ενός γονέα ηλικιακά ώριμου και ακμαίου και επιπρόσθετα, ως προς το ανώτατο όριο διαφοράς, με τη δικαιολογία ότι οι θετοί γονείς με μεγάλη ηλικία δεν παρέχουν τα εχέγγυα για την ομαλή ανατροφή του τέκνου. Η δικαιολογία, ωστόσο, ως προς το τελευταίο, θα ήταν συνεπής και αρκετή, αν εκφραζόταν και μόνο μέσα από τη ρύθμιση του άρθρου 1543 του ΑΚ, που θέτει ανώτατο όριο ηλικίας του υιοθετούντος το 60ο έτος, χωρίς να χρειάζεται ένας επιπλέον φραγμός για την τέλεση της υιοθεσίας, σε περίπτωση μάλιστα που αυτή αποβλέπει αποδεδειγμένα στο συμφέρον του υιοθετούμενου τέκνου. Η υιοθεσία άλλωστε, πρέπει πάντοτε να αποβλέπει στο συμφέρον του υιοθετούμενου και με γνώμονα την τελευταία αυτή διάταξη, που αποτελεί την προμετωπίδα του περί υιοθεσίας κεφαλαίου του Αστικού Κώδικα, ως προς τη θέσπιση του ανώτατου ορίου διαφοράς, δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται αποκομμένη, αλλά σε συνδυασμό με τη γενική αρχή της προστασίας του συμφέροντος του τέκνου. Επιπλέον, στο άρθρο 8 παρ. 3 της Διεθνούς Σύμβασης, γίνεται λόγος για μη πλήρωση των προϋποθέσεων της υιοθεσίας στην περίπτωση που η διαφορά ηλικίας μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούμενου είναι μικρότερη από την ηλικία που συνήθως χωρίζει τους γονείς από τα τέκνα τους. Η διαφορά όμως ηλικίας κατά τη σύμβαση, και μάλιστα η κατώτατη, δεν αποτελεί «προϋπόθεση» της υιοθεσίας αλλά «κριτήριο», για το πότε η υιοθεσία εξυπηρετεί το συμφέρον του υιοθετούμενου, αλλά και τη δημόσια τάξη, η οποία διασφαλίζεται όταν με τη διαφορά μιας «πλήρους ήβης», που είναι το ελάχιστο όριο για την τεκνογονία, επιτυγχάνεται η απομίμηση της φύσης. Το ανώτατο, αντίθετα, όριο διαφοράς ηλικίας δεν αποτελεί κατά τη σύμβαση «κριτήριο», που να διασφαλίζει το συμφέρον του υιοθετούμενου, όπως ισχύει και στα δίκαια των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά ούτε και επιτάσσεται από λόγους δημόσιας τάξης. Επομένως, το ανώτατο όριο διαφοράς ηλικίας, που δεν αποτελεί κριτήριο κατά τη σύμβαση, αλλά ούτε και επιτάσσεται από λόγους δημόσιας τάξης, πρέπει ως επιλογή του εσωτερικού νομοθέτη να συμπορεύεται προς τους ορισμούς της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, δηλαδή η υιοθεσία πρέπει να διασφαλίζει το συμφέρον του ανηλίκου. Επομένως, ενόψει των ανωτέρω, όταν το συμφέρον του ανηλίκου επιτάσσει επιμήκυνση του ανώτατου ορίου διαφοράς ηλικίας, αυτό πρέπει να επιμηκύνεται κατά την ίδια ποσοστιαία αναλογία που μειώνεται το ελάχιστο όριο διαφοράς ηλικίας. Υπό το πνεύμα αυτό, το ανώτατο όριο διαφοράς ηλικίας έχει σχετική και επιβοηθητική σημασία και δεν πρέπει να ερμηνευθεί, ως αυστηρή προϋπόθεση της υιοθεσίας, ούτε να θεωρηθεί ότι καθιερώνει απαράβατο τυπικό κώλυμα υιοθεσίας, ιδίως δε όταν η τελευταία γίνεται με την τήρηση του ανώτατου ορίου ηλικίας του υιοθετούντος, που επιβάλλεται και συντρέχει σπουδαίος λόγος για να πραγματοποιηθεί, που βέβαια δεν είναι άλλος από την όσο γίνεται πιο άρτια εξυπηρέτηση του συμφέροντος του υιοθετουμένου, καθόσον στην ημεδαπή έννομη τάξη το ενδιαφέρον σχετικά με το θεσμό της υιοθεσίας έχει επικεντρωθεί στο συμφέρον του υιοθετουμένου ανήλικου τέκνου και στην παροχή δυνατότητας σ' αυτό να μεγαλώσει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με ανάπτυξη σχέσεων στοργής και αφοσίωσης, με σωστή ηθική και πνευματική διαπαιδαγώγηση και με ομαλή εξέλιξη της προσωπικότητας του.

Στην παρούσα περίπτωση, η αιτούσα ζητά να κηρυχθεί θετό τέκνο της, το ανήλικο αβάπτιστο άρρεν φυσικό τέκνο μιας άγαμης μητέρας, Βουλγαρικής υπηκοότητας και του συζύγου της, που γεννήθηκε στην Αθήνα και του οποίου την πατρότητα έχει εκούσια αναγνωρίσει ο σύζυγός της, δυνάμει συμβολαιογραφικού εγγράφου.

           Για την εξέταση του παραδεκτού της υιοθεσίας εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του Οικογενειακού Κώδικα της Βουλγαρίας, που εφαρμόζονται ως προς το υιοθετούμενο, το οποίο έχει και την Βουλγαρική υπηκοότητα, την οποία απέκτησε λόγω της ιθαγένειας της φυσικής του μητέρας και του ισχύοντος στη Βουλγαρία συστήματος της εξ αίματος κτήσης της Βουλγαρικής ιθαγένειας, ενώ ως προς την αιτούσα, η οποία έχει την Ελληνική ιθαγένεια, καλούνται σε εφαρμογή οι διατάξεις για την υιοθεσία του ΑΚ.

Νομοτυπική προϋπόθεση για την υιοθεσία είναι η κατάθεση στο Δικαστήριο, όσον αφορά στην αιτούσα υποψήφια θετή μητέρα έκθεσης κοινωνικής έρευνας, η οποία απαιτείται και στις διακρατικές υιοθεσίες, ενώ αντίστοιχη-έκθεση κοινωνικής έρευνας για την φυσική μητέρα του προς υιοθεσία τέκνου δεν έχει συνταχθεί, χωρίς ωστόσο, το γεγονός αυτό να εμποδίζει την πρόοδο της δίκης, καθώς αφενός μεν το πόρισμα της σχετικής έκθεσης δεν είναι δεσμευτικό για το δικαστήριο αλλά συνεκτιμάται από αυτό. Επίσης για την υιοθεσία του ανηλίκου απαιτείται συναίνεση ενώπιον του ακροατηρίου της θετής μητέρας, του φυσικού πατέρα του τέκνου και σύζυγου της αιτούσας, ενώ η συναίνεση της φυσικής μητέρας του τέκνου αναπληρώνεται καθώς με ειδικά πληρεξούσια δήλωσε ότι αναθέτει αποκλειστικά την επιμέλεια και ανατροφή του φυσικού τέκνου της με σκοπό την υιοθεσία στην οικογένεια του φυσικού πατέρα αυτού και συζύγου της αιτούσας, δεδομένου ότι έχουν συμπληρωθεί τρεις μήνες από τη γέννηση του ανηλίκου.

           Το υιοθετούμενο τέκνο λίγες ημέρες μετά τη γέννησή του η φυσική του μητέρα το παρέδωσε αβάπτιστο στον φυσικό του πατέρα και στην αιτούσα σύζυγό του με σκοπό την υιοθεσία, αναθέτοντάς τους, έως την ολοκλήρωση της διαδικασίας της υιοθεσίας, την επιμέλειά του, δυνάμει συμβολαιογραφικών πράξεων. Έκτοτε, η αιτούσα και ο σύζυγος της φροντίζουν το ανήλικο με τον προσήκοντα τρόπο, έχουν αφοσιωθεί με αγάπη, τρυφερότητα και υπευθυνότητα σε αυτό, μεριμνούν για την ανατροφή του, καλύπτουν το σύνολο των αναγκών του, λειτουργώντας ως μια οικογενειακή ενότητα και μεταξύ τους έχει αναπτυχθεί ισχυρός συναισθηματικός δεσμός αγάπης και αφοσίωσης.

Περαιτέρω, η αιτούσα, νόμιμη σύζυγος του φυσικού πατέρα του τέκνου, έχει την ελληνική ιθαγένεια, είναι ηλικίας 54 ετών περίπου επομένως, έχει συμπληρώσει τα 30 έτη και δεν υπερβαίνει τα 60 ενώ, η κατά 4 έτη περίπου υπέρβαση του ορίου διαφοράς ηλικίας που το άρθρο 1544 ΑΚ ορίζει μεταξύ του υιοθετούντος και του υιοθετούμενου, δεν αποτελεί κώλυμα για την υιοθεσία του ανηλίκου από την αιτούσα, ενόψει του πραγματικού συμφέροντος αυτού. Αντίστοιχο, μεταξύ της αιτούσας και του υιοθετούμενου υπάρχει η απαιτούμενη διαφορά ηλικίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 79 του Οικογενειακού Κώδικα Βουλγαρίας. Η αιτούσα και ο σύζυγός της είναι ικανοί προς δικαιοπραξία και η οικονομική τους κατάσταση είναι καλή, δεδομένου ότι και οι δύο εργάζονται. Επομένως, μπορούν να εξασφαλίσουν άνετη διαβίωση στο υιοθετούμενο τέκνο. Εξάλλου, η αιτούσα έχει άμεμπτο ποινικό παρελθόν. Η φυσική δε μητέρα του προς υιοθεσία τέκνου μετά τη γέννηση αυτού, παρέδωσε αυτό στον φυσικό του πατέρα και στην αιτούσα σύζυγό του, ανέλαβε δε την υποχρέωση να δηλώσει τη συναίνεσή της στην υιοθεσία του φυσικού της τέκνου, την οποία έδωσε με συμβολαιογραφικές πράξεις, μετά τη συμπλήρωση τριών μηνών από τη γέννηση του ανηλίκου. Η φυσική μητέρα του προς υιοθεσία τέκνου, λόγω της οικονομικής της ανεπάρκειας, καθόσον δεν έχει μόνιμη και σταθερή εργασία, δεν είναι σε θέση να αναθρέψει το τέκνο της και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του γονεϊκού ρόλου της, καθώς ήδη με δυσκολία συντηρεί τον εαυτό της αφού δεν έχει μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα και συχνό αλλάζει τόπο κατοικίας.

Ενόψει των παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη και τη θετική εισήγηση της κοινωνικής λειτουργού που διενήργησε την απαιτούμενη κοινωνική έρευνα, κρίνει ότι ενόψει της προσωπικότητας, της υγείας, της οικογενειακής και οικονομικής κατάστασης της αιτούσας και του υιοθετούμενου, καθώς και της αμοιβαίας ικανότητάς τους προσαρμογής, η υιοθεσία είναι προς συμφέρον του υιοθετούμενου τέκνου και θα αποβεί προς όφελός του, επιβάλλεται δε από λόγους ηθικούς και κοινωνικούς, καθώς έχει δημιουργηθεί μια οικογενειακή σχέση μεταξύ του ανηλίκου και της αιτούσας, αφού η τελευταία το ανατρέφει από τις πρώτες ημέρες της ζωής του, η σχέση δε, αυτή χαρακτηρίζεται από το συναισθηματικό δεσμό και την ψυχολογική ένταξη του υιοθετούμενου τέκνου στο περιβάλλον της υποψήφιας θετής του μητέρας. Επομένως, η τυχόν απομάκρυνση του ως άνω τέκνου από το ασφαλές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον αποδοχής, αγάπης, στοργής και θαλπωρής, στο οποίο έχει ήδη εισέλθει και εγκλιματιστεί, θα ήταν αντίθετη προς το συμφέρον του, το οποίο, σε κάθε περίπτωση κρίνεται περισσότερο άξιο προστασίας, δεδομένου ότι είναι επιβεβλημένη η σταθερότητα και η συνέχεια στις συνθήκες ανάπτυξης του ίδιου. Συνεπώς, συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις κατά το ελληνικό και βουλγαρικό δίκαιο, οι διατάξεις του οποίου εφαρμόστηκαν ως προς το υιοθετούμενο και οι οποίες δεν προσκρούουν στα χρηστά ήθη ή την ημεδαπή δημόσια τάξη

Αναστασία Χρ. Μήλιου
Δικηγόρος παρ’Εφέταις Αθηνών
Λεωφ. Μεσογείων 403, Αγία Παρασκευή
Τηλ. 213-0338950, 6945-028153
e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., www.legalaction.gr
fb: Αναστασία Μήλιου

Την Πέμπτη 15 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, συνάντηση του Προέδρου της ΠΕΔ Ηπείρου και Δημάρχου Ηγουμενίτσας κ. Ιωάννη Λώλου με τον Πρόεδρο της ΠΕΔ Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμαρχο Αμπελοκήπων –

Μενεμένης κ. Λάζαρο Κυριζόγλου και τον Πρόεδρο της ΠΕΔ Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης κ. Ευάγγελο Λαμπάκη, με θέμα την τοποθέτηση 30 νέων σταθμών διοδίων, ενώ υπήρξε και τηλεφωνική

επικοινωνία και με τον Πρόεδρο της ΠΕΔ Δυτικής Μακεδονίας και Δήμαρχο Φλώρινας κ. Ιωάννη Βοσκόπουλο.

Αφού εξέφρασαν την αντίθεση τους σχετικά με την λειτουργία των νέων σταθμών διοδίων, τα οποία προβλέπει η Κοινή Υπουργική Απόφαση, κατέληξαν στο διεκδικητικό πλαίσιο, βάσει του οποίου θα πρέπει να εφαρμοστεί εξ’ αρχής το

αναλογικό σύστημα χρέωσης στους σταθμούς διοδίων.

Επίσης έμφαση δόθηκε και στα διόδια, που πρόκειται να τοποθετηθούν στους κάθετους άξονες, οι οποίοι χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο από πολίτες που κινούνται σε τοπικό επίπεδο. Όλοι συμφώνησαν ότι για το τίμημα τους, το

οποίο θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα χαμηλό, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και η προτάσεις των τοπικών φορέων, αλλά και η κρατούσα οικονομική κατάσταση των πολιτών.

Συμφωνήθηκε τέλος, να σταλεί κοινή επιστολή των Προέδρων των ΠΕΔ, στον αρμόδιο Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστο Σπρίντζη με την οποία θα ζητούν άμεση συνάντηση για το εν λόγω θέμα, ενώ σε περίπτωση που δεν

εισακουστούν τα δίκαια αιτήματα τους θα ακολουθηθεί η δικαστική οδός.

Γραφείο Προέδρου
της ΠΕΔ Ηπείρου

Μετά από πολύμηνη συνεργασία των αρμόδιων υπηρεσιών του Δήμου και του ΤΕΘΑ, ο κύκλος των εργασιών σε τεχνικό επίπεδο ολοκληρώθηκε με επιτυχία και από σήμερα το πρώην στρατόπεδο “Πετροπουλάκη” επέστρεψε και πάλι στους κατοίκους της Φιλιππιάδας και στον Δήμο Ζηρού. Το μεσημέρι στο γραφείο του Δημάρχου στο δημοτικό κατάστημα Φιλιππιάδας, παρουσία αντιδημάρχων, δημοτικών συμβούλων, εκπροσώπων του Τύπου και εκπροσώπων του Ταμείου Στρατούυπογράφηκε η συμβολαιογραφική πράξη επιστροφής της κυριότητας της έκτασης του πρώην στρατοπέδου στον Δήμο Ζηρού, οποίος αποτελεί τον διάδοχο, μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, του πρώην Δήμου Φιλιππιάδας από τον οποίο και είχε γίνει η παραχώρηση. Το συμβόλαιο συνυπέγραψαν ο Δήμαρχος Ζηρού κ. Καλαντζής Νικόλαος και ο διευθυντής του ΤΕΘΑ, υποστράτηγος, κ. Κονδύλης Αντώνιος.

Καλαντζής: “Είμαστε ικανοποιημένοι από την επιστροφή του χώρου και σχεδιάζουμε τα επόμενα βήματα”

Ο Δήμαρχος Ζηρού, κ. Καλαντζής, εμφανώς ικανοποιημένος από την ευόδωση των ενεργειών και την υπογραφή της συμβολαιογραφικής πράξης, σημείωσε: “Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που επισημοποιείται με τη μορφή συμβολαιογραφικής πράξης η επιστροφή της κυριότητας της έκτασης του πρώην στρατοπέδου “Πετροπουλάκη” στο Δήμο και στους κατοίκους της Φιλιππιάδας, έπειτα από μισό και πλέον αιώνα.

Να υπενθυμίσω ότι ο χώρος είχε παραχωρηθεί από τον πρώην Δήμο Φιλιππιάδας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για τη λειτουργία στρατοπέδου σε δύο στάδια. Το πρώτο το 1961 με την παραχώρηση 40 στρεμμάτων και τον Μάρτιο του 1967 με την παραχώρηση άλλων 78 στρεμμάτων.

Σήμερα και μετά από κάποιες απαλλοτριώσεις για τις ανάγκες διαπλάτυνσης δρόμων κλπ. το μέγεθος της έκτασης είναι περίπου 110 στρέμματα. Όπως γνωρίζετε ο χώρος του πρώην στρατοπέδου “Πετροπουλάκη’ βρίσκεται σε ένα

από τα πλέον κομβικά σημεία και μέσα από την αξιοποίησή του θα επιδιώξουμε να το μετατρέψουμε σε ένα από τα ομορφότερα και πιο ζωντανά σημεία όχι μόνο για την πόλη της Φιλιππιάδας αλλά και ολόκληρου του Δήμου Ζηρού, ακόμη και για ολόκληρη την Ήπειρο.

Μετά από αυτή τη θετική εξέλιξη για την οποία θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τα στελέχη του ΤΕΘΑ, το νομικό σύμβουλο του Δήμου μας τον κ. Τούση και όλους όσοι συνέδραμαν για να φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα.

Τώρα καλούμε την Πολιτεία να βαδίσουμε από κοινού στα επόμενα βήματα, που είναι η μετεγκατάσταση των προσφύγων, ώστε να κλείσει η δομή και να προχωρήσει η αξιοποίηση του χώρου.

Έτσι θα ολοκληρωθεί στο ακέραιο η επιστροφή της έκτασης στον Δήμο και στην τοπική κοινωνία.

Να σημειωθεί τέλος, ότι όσον αφορά την αξιοποίηση του χώρου έχουν δοθεί κατευθύνσεις στις υπηρεσίες του Δήμου και έχει ήδη εκπονηθεί προμελέτη”.

Γράφει η δικηγόρος Αθηνών Αναστασία Χρ. Μήλιου* 

Κάθε ιδιοκτήτης ακινήτου, του οποίου η κυριότητα προσβάλλεται με οποιονδήποτε τρόπο, μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο ζητώντας να αναγνωριστεί το ιδιοκτησιακό του δικαίωμα δηλ. η κυριότητά του επί του ακινήτου του και να υποχρεωθεί αυτός που την προσβάλλει να παύσει την προσβολή αυτή, με επιβολή χρηματικής ποινής για κάθε μελλοντική παραβίαση.

Για να είναι σωστή και πλήρης η διεκδικητική (ή αναγνωριστική) αγωγή της κυριότητας ακινήτου, του οποίου η κυριότητα αποκτήθηκε με παράγωγο τρόπο, (δηλαδή με μεταβίβαση) πρέπει ο ενάγων να αναφέρει, εκτός των άλλων και ότι κατέστη κύριος του επίδικου ακινήτου με συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγραφή και ότι ο άμεσος δικαιοπάροχός του ήταν κύριος του πράγματος που μεταβίβασε. Ο τρόπος κτήσης της κυριότητας επί του επιδίκου από το δικαιοπάροχο του ενάγοντος δεν είναι στοιχείο της αγωγής και δεν χρειάζεται σε πρώτη φάση να αναφερθεί. Μόνο αν ο εναγόμενος αμφισβητήσει την κυριότητα του δικαιοπαρόχου του ενάγοντος και των προ αυτού κτητόρων του επιδίκου, υποχρεούται ο ενάγων για το ορισμένο της αγωγής να αναφέρει είτε με την αγωγή καθ' υποφοράν είτε με τις προτάσεις του ορισμένο νόμιμο τρόπο, με τον οποίο ο δικαιοπάροχος του έγινε κύριος του ακινήτου, τέτοιος δε τρόπος μπορεί να είναι, εκτός από τον παράγωγο τρόπο, και εκείνος της κτήσης της κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία.

Συνίσταται δε ο εν λόγω τρόπος απόκτησης της κυριότητας στο ότι ο δικαιοπάροχος του ενάγοντος έχει στη νομή του, δηλαδή στην φυσική του εξουσία με διάνοια κυρίου, το ακίνητο για μία συνεχή εικοσαετία. Επίσης, για το ορισμένο της αγωγής σ' αυτήν την τελευταία περίπτωση, πρέπει ο ενάγων στα ως ανωτέρω δικόγραφα του να αναφέρει τις διακατοχικές πράξεις του δικαιοπαρόχου του στο ακίνητο, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η επίβλεψη, η επίσκεψη του ακινήτου, η φύλαξη αυτού, οι καταμετρήσεις και η σύνταξη σχεδιαγραμμάτων και, αν αφορά κληρονομιαίο ακίνητο, η αποδοχή της κληρονομιάς και η καταβολή φόρου κληρονομιάς. Αν, δε, η αγωγή στηρίζεται σε έκτακτη χρησικτησία, πρέπει ο ενάγων να αναφέρει και δικές του υλικές πράξεις νομής πάνω στο ακίνητο, με τις οποίες φανερώνεται η βούληση του να το έχει σαν δικό του, δυνάμενος να συνυπολογίσει, όπως ήδη προαναφέρθηκε, στο χρόνο της δικής του νομής και το χρόνο νομής του δικαιοπαρόχου του, εφόσον η κληρονομιά έχει επαχθεί με το θάνατο του κληρονομουμένου: α) επί μεν των προσώπων που τελούσαν υπό την άμεση πατρική εξουσία του αποβιώσαντος, κατά το χρόνο του θανάτου του, η κτήση της κληρονομιάς τόσο από διαθήκη όσο και από κληρονομική διαδοχή από το νόμο (εξ αδιαθέτου) γίνεται αυτοδικαίως από το νόμο χωρίς τη γνώση ή τη βούληση αυτών, β) Επί δε εξωτικών, οι τελευταίοι, προκειμένου να αποκτήσουν την κληρονομιά, πρέπει να δηλώσουν τη σχετική βούλησή τους, η οποία δήλωση, αποτελούσα την υπεισέλευση ή αποδοχή της κληρονομιάς, μπορεί να είναι ρητή ή σιωπηρή, συνισταμένη σε κάθε πράξη ή συμπεριφορά του καλουμένου στην κληρονομιά, από την οποία φανερώνεται ο σκοπός του προς κτήση της τελευταίας.

Σε αγωγή που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Άνδρου αποδείχθηκε ότι οι ενάγοντες είναι αποκλειστικοί κύριοι, νομείς και κάτοχοι η πρώτη εξ αυτών κατά το δικαίωμα της επικαρπίας και ο δεύτερος εξ αυτών κατά το δικαίωμα της ψιλής κυριότητας, ενός αγροτεμαχίου, , εκτάσεως 8.450 τ.μ.

Τμήματουωςάνω ακινήτου αποτελεί μια λωρίδα γης, στο νότιο τμήμα αυτού και στα όρια του ακινήτου των εναγόντων με το ακίνητο ιδιοκτησίας της εναγόμενης, επιφάνειας 1.139,25 τμ. Η λωρίδα αυτή γης αποτελεί και το επίδικο ακίνητο, το εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας επ’αυτού προσβλήθηκε από την εναγομένη.

Τοσυνολικόαγροτεμάχιοεκτάσεως 8.450 τμπεριήλθεστηνπρώτητωνεναγόντωνκατάτοδικαίωματηςεπικαρπίας, στονδεδεύτεροτωνεναγόντωνκατάτοδικαίωματηςψιλήςκυριότητας, δυνάμειΠράξηςΑποδοχήςΚληρονομιάςνομίμωςμεταγεγραμμένηςσταβιβλίαμεταγραφώντου οικείουΥποθηκοφυλακείου.ΜετηνΠράξη αποδοχήςαποδέχθηκανοιενάγοντεςτηνεπαχθείσασεαυτούςκληρονομιάτου αποβιώσαντος συζύγου της πρώτης των εναγόντων και πατέρα του δεύτερου των εναγόντων …, σύμφωναμειδιόγραφηδιαθήκη του θανόντος, δημοσιευθείσαστοΠρωτοδικείοΠειραιά, ηοποίακαικηρύχθηκεκυρία. Στον κληρονομούμενο, είχεπεριέλθειτοωςάνωαναφερόμενοακίνητοεξαγοράςδυνάμειαγοραπωλητηρίουσυμβολαίουεπίσης νομίμωςμεταγεγραμμένουσταβιβλίαμεταγραφώντουΥποθηκοφυλακείου. Στο εν λόγω συμβόλαιο επισυνάπτεται τοπογραφικό βάσειτουοποίουοδικαιοπάροχοςτουκληρονομούμενουσυζύγουτηςπρώτηςτωνεναγόντωνκαιπατέραςτουδεύτερουτωνεναγόντων, μεταβίβασε την έκταση των 8.450 τ.μ. με τα ως άνω συγκεκριμένα όρια και βεβαίωσε στο συμβόλαιο μεταβίβασης ότι το πωλούμενο αγροτεμάχιο είναι ελεύθερο παντός βάρους, χρέους, υποθήκης, εκνίκησης τρίτου, δουλεία και κάθε νομικό ελάττωμα.

 Συνεπώς την εν λόγω έκταση τόσο ο κληρονομούμενος, όσοκαιοικληρονόμοιτου -ενάγοντεςτηννέμονταικαιτηνκατέχουνστοσύνολοτης, εκτόςτηςκαλήςπίστηςκαιμενόμιμοτίτλοέτους 1995, στονοποίοεπισυνάπτεταιτοπογραφικόδιάγραμματου1991. Στοναπώτεροδικαιοπάροχοτωνεναγόντων, τοενλόγωακίνητοεκτάσεως 8.450 τ.μ., είχεπεριέλθειεκκληρονομιάςτουαποβιώσαντοςπατέρατου, τηνοποίακληρονομιάαποδέχθηκεδυνάμειΠράξηςΑποδοχήςΚληρονομιάςνομίμωςμεταγεγραμμένηςσταβιβλίαμεταγραφών. Στοναπώτατοδικαιοπάροχο, τοακίνητοείχεπεριέλθειενμέρειδυνάμεισυμβολαίου, νομίμωςμεταγεγραμμένου, καιενμέρειεκπατρικήςτου κληρονομιάς.

Από το 2009, έτος θανάτου του δικαιοπαρόχου των εναγόντων, οι τελευταίοι ασκούν αδιάλειπτα την αποκλειστική νομή επί του αγροτεμαχίου εκτάσεως 8.450 τ.μ., στο οποίο περιλαμβάνεται και η επίδικη λωρίδα γης επιφάνειας 1.139,25 τ.μ., διανοία κυρίων. Στον χρόνο νομής τους, επί του επιδίκου, προσμετράται και ο χρόνος άσκησης νομής των αμέσων και απώτατων δικαιοπαρόχων, αρχής γενομένης από το έτος 1929. Οι ενάγοντες, αν και δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι Άνδρου, επισκέπτονταναρκετάσυχνάτονησίκαιτο ανωτέρω αγροτεμάχιο. Το ίδιο έπραττε και ο κληρονομούμενος - δικαιοπάροχος τους από το 1995, ότε και το απέκτησε. Πιο συγκεκριμένα, εκμισθωνόταν σε αγρότες και κτηνοτρόφους, οιοποίοιέβοσκανμέσαταζώατους, το είχαν δε περιφράξει με συρμάτινο πλέγμα για επιτήρηση των ζώων προκειμένου να μην προκαλέσουν ζημίες σε όμορες ιδιοκτησίες. Επίσης, δεκαετίες πριν τον δικαιοπάροχο των εναγόντων, τα όρια των ακινήτων προσδιορίζονταν με σημάδια μπογιάς πάνω σε σταθερά σημεία του εδάφους (τοπική συνήθεια), τα δε "σημάδια" φρεσκάρονταν από όλους τους απώτατους, απώτερους και τον ίδιο το δικαιοπάροχο των εναγόντων.

Το καλοκαίρι του 2009, η εναγόμενη προχώρησε σε εγκατάσταση συρμάτινης περίφραξης, μήκους 90,41 μέτρων, κατά μήκος της νότιας πλευράς του ακινήτου των εναγόντων μεσκοπότηνπαράνομηιδιοποίησητουεπίδικουτμήματοςτηςιδιοκτησίαςτωνεναγόντων, εκτάσεως 1.139,25 τ.μ., και την συνακόλουθη προσάρτηση - ενσωμάτωση αυτού στη συνεχόμενη προς νότο ιδιοκτησία της. Η εναγόμενη καταπάτησε το επίδικο εδαφικό τμήμα του ακινήτου των εναγόντων, προσβάλλοντας έτσι τα δικαιώματα κυριότητας, νομής και κατοχής των εναγόντων και αποβάλλοντας τους τελευταίους από τη φυσική εξουσίαση αυτού. Η εναγόμενη έως τότε, δηλαδή το έτος 2009, δεν είχε ασκήσει καμία πράξη νομής ή κατοχής ούτε είχε αμφισβητήσει καθοιονδήποτε τρόπο τα εμπράγματα δικαιώματα των εναγόντων. Από την ανωτέρω ενέργεια της εναγόμενης, το ακίνητο των εναγόντων εκτάσεως 8.450 τ.μ. κατέστη "τυφλό" αφού αποκόπηκε από το οδικό δίκτυο καθώς μόνο στο νοτιοδυτικό τμήμα του (μέρος του οποίου είναι το επίδικο) εφάπτεται με αγροτική οδό (μονοπάτι).

          Η υπό εξέταση απόφαση του Ειρηνοδικείου έκανε δεκτή την αγωγή και αναγνώρισε τους ενάγοντες αποκλειστικούς κυρίους, νομείς και κατόχους και δη την πρώτη εξ αυτών κατά το δικαίωμα της επικαρπίας, τον δε δεύτερο εξ αυτών κατά το δικαίωμα της ψιλής κυριότητας, του επίδικου εδαφικού τμήματος επιφάνειας 1.139,25 τμ., τοοποίο αποτελεί τμήμα του μείζονος ακινήτου των εναγόντων, εκτάσεως 8.450 τ.μ. δεχόμενο εκτός των άλλων  και την κτήση του απώτερου δικαιοπαρόχου των εναγόντων με χρησικτησία.

Αναστασία Χρ. Μήλιου
Δικηγόρος παρ’Εφέταις Αθηνών
Λεωφ. Μεσογείων 403, Αγία Παρασκευή
Τηλ. 213-0338950, 6945-028153
e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., www.legalaction.gr
fb: Αναστασία Μήλιου

Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία η διήμερη έκθεση φωτογραφίας, την οποία διοργάνωσε το Α΄ Δημοτικό Σχολείο Ηγουμενίτσας, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας, με τίτλο: «”Το 1^ο Δημοτικό σχολείο Ηγουμενίτσας και η παλιά πόλη της Ηγουμενίτσας” - Ένα φωτογραφικό ταξίδι στο χρόνο». Η συμμετοχή του κόσμου σε αυτό το διήμερο φωτογραφικό ταξίδι ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Τα συναισθήματα των επισκεπτών πλημμύρισαν ευχάριστα την αίθουσα του πνευματικού κέντρου «Πάνθεον» στο οποίο εκτέθηκε όλο το φωτογραφικό υλικό. Τους ευχαριστούμε όλους και καθέναν ξεχωριστά για τα καλά τους λόγια και για τις προφορικές αναμνήσεις τις οποίες κατέθεσαν με πάθος όλοι οι παρευρισκόμενοι.

Σε αυτή την έκθεση επιχειρήσαμε ένα ταξίδι στο παρελθόν, το οποίο όσο κι αν οι καιροί αλλάζουν, όσες αλλαγές συμβαίνουν, στην μνήμη τουλάχιστον των παλαιότερων, παραμένει χαραγμένομε ανεξίτηλα χρώματα μαζί με τις όμορφες αναμνήσεις τους.

Φωτογραφίες ασπρόμαυρες, ξεθωριασμένες μεν από τον χρόνο, αλλά όχι και από την καρδιά μας, χάρις την επιμονή ορισμένων ρομαντικών εραστών της παλιάς Ηγουμενίτσας, έχουν αποτυπωθεί και υπάρχουν σήμερα ώστε να φέρνουν πιο κοντά μας το χτες. Για το λόγο αυτό ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον δημοσιογράφο-εκδότη κ .Αναστασίου Ευάγγελο και τον κ. Κιόχο Ιωάννη για την παραχώρηση του σπάνιου φωτογραφικού υλικού το οποίο διέθεταν στις προσωπικές τους συλλογές.

Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό απέκτησε φωνή και λόγο στα χέρια του κ. Παπαλάμπρου Αντώνη, φωτογράφου της πόλης μας ο οποίος επιμελήθηκε προσωπικά όλες τις φωτογραφίες που παραχωρήθηκαν από τους συμπολίτες μας και πήραν την τελική τους μορφή. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει λοιπόν στον σπουδαίο καλλιτέχνη της φωτογραφίας κ. Παπαλάμπρου.

Η όλη προσπάθεια όμως δεν θα είχε πραγματοποιηθεί αν η Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας δεν είχε χρηματοδοτήσει την έκθεση αυτή. Για το λόγο αυτό ευχαριστούμε προσωπικά τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας , κ. Πιτούλη Θωμά, αφού για μία ακόμη φορά ανταποκρίθηκε άμεσα στο αίτημά μας και στήριξε οικονομικά τη συγκεκριμένη εκδήλωση.

Επίσης ευχαριστούμε τον Δήμο Ηγουμενίτσας για την παραχώρηση του πνευματικού κέντρου «Πάνθεον», τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας και ιδιαίτερα τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης κ. Μπέση Μαρίνα για την στήριξη που μας προσέφερε. Τέλος, ιδιαίτερες ευχαριστίες ανήκουν στο εκπαιδευτικό και μαθητικό δυναμικό του σχολείου μας για τη συμμετοχή τους στο πλαίσιο της ανωτέρω δράσης.

Ο Διευθυντής του Α΄ Δημοτικού Σχολείου Ηγουμενίτσας

Γεώργιος Κύλλας

Πηγαίνετε στη θάλασσα για να δροσιστείτε. Συχνά μπαίνετε μέσα και βγαίνετε σε πέντε λεπτά, κατευθύνεστε προς τα ντους για να «ξεπλύνετε» το αλάτι… Μπορεί το αλάτι και νερό της θάλασσας να σας ενοχλεί αλλά δεν φαίνεται πως συμφωνούν οι επιστήμονες… ούτε και ο Ιπποκράτης που πρώτος αναφέρθηκε στις ευεργετικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού…

Το νερό της θάλασσας έχει ευεργετικές ιδιότητες και αυτές δεν είναι λίγες… Πριν λοιπόν τρέξετε να το ξεπλύνετε σκεφτεί το… Αντίθετα βέβαια, και δεν είναι της παρούσης, η άμμος της παραλίας δεν φαίνεται τόσο αθώα…*

Δείτε μερικούς λόγους που, ίσως, σας πείσουν την επόμενη φορά να αφήσετε λίγο παραπάνω επάνω σας το αλάτι της θάλασσας:
Το θαλασσινό αλάτι θεωρείται ένα φυσικό καθαριστικό του αίματος. Περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C, η οποία καταπολεμάει τις ελεύθερες ρίζες και μαγνήσιο που συνεισφέρει στην δράση των αντιοξειδωτικών. Ως εκ τούτου, το αλάτι της θάλασσας είναι σε θέση να αποτοξινώσει τα κύτταρα του δέρματός σας σωστά και να απορροφήσει όλη η βρωμιά, τη σκόνη και τα τοξικά υλικά από αυτά.

Καθώς απωθεί όλες τις τοξίνες από το σώμα σας, το θαλασσινό αλάτι κάνει το δέρμα σας πιο απαλό και υγιές. Έχει παρατηρηθεί ότι τα τακτικά μπάνια στην θάλασσα μπορούν να ενισχύσουν τον τόνο του δέρματος σε μεγάλο βαθμό. Το μαγνήσιο στο αλάτι μπορεί να εμποδίσει την κατακράτηση υγρών από το δέρμα σας κρατώντας το απαλό, σφριγηλό και νεανικό.

Επίσης, το θαλασσινό αλάτι είναι πλούσιο σε ζωτικής σημασίας βιταμίνες και ανόργανα μέταλλα, τα οποία απαιτούνται για την σωστή λειτουργία των κυττάρων του δέρματος. Αυτές οι θρεπτικές ουσίες μπορούν να βελτιώσουν τον κυτταρικό μεταβολισμό, διατηρούν τους ιστούς ενυδατωμένους, ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος στην επιφάνεια του δέρματος και να αυξάνει την αντοχή των κυτταρικών μεμβρανών.

Η περιεκτικότητα σε ασβέστιο από το αλάτι της θάλασσας μπορεί να βοηθήσει στον καθαρισμό των φραγμένων πόρων του δέρματος. Εάν έχετε ακμή στην επιδερμίδα σας, τότε το θαλασσινό αλάτι είναι ό,τι καλύτερο για εσάς. Διατηρεί το δέρμα σας καθαρό, μειώνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης λοιμώξεων στο δέρμα.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το αλάτι της θάλασσας ως φυσικό πίλινγκ. Η υφή του αλατιού βοηθά στην απομάκρυνση της εξωτερικού στρώματος νεκρών κυττάρων της επιδερμίδας. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος για τον οποίο μετά τις καλοκαιρινές διακοπές οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν για καιρό καλύτερο τόνο στην επιδερμίδα τους και πιο καθαρή όψη σε πρόσωπο και σώμα.
* Αναλύσεις στο νερό και την άμμο σε παραλίες της Χαβάης έδειξαν ότι η άμμος περιέχει άφθονα βακτήρια που υποδηλώνουν μόλυνση από κόπρανα, όπως τα e.coli (κοινώς: κολοβακτηρίδιο) και ο εντερόκοκκος.

Μάλιστα οι συγκεντρώσεις αυτών των βακτηρίων στην άμμο ήταν υψηλότερες απ’ ό,τι στο νερό.

ΠΗΓΗ: stogiatro.gr