Σκότος βαθύ στην άκρη του τούνελ...

Όταν επιτέλους ήρθαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και αποκαταστάθηκε η τάξη, κύριο θέμα συζήτησης τόσο εκείνης της βραδιάς όσο και των επόμενων ημερών ήταν οι εκτεταμένες ζημιές που προκάλεσαν οι Άγγλοι. Θυμάμαι σα να ήταν χτες ότι πολλοί από τους φίλους μου αναρωτιόταν αν πρέπει η Ελλάδα να συνεχίσει στο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή να τραβήξει έναν διαφορετικό δρόμο. “Μπορούν αυτοί οι κατσαπλιάδες που τα έκαναν γης Μαδιάμ να είναι εταίροι μας;” αναρωτιόταν έντονα προβληματισμένοι. Βέβαια η Αγγλία δεν εισχώρησε ποτέ 100% στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά πάντα θεωρούνταν και εξακολουθεί να θεωρείται μία πανίσχυρη ευρωπαϊκή δύναμη.

Τώρα θα μου πείτε γιατί τα θυμήθηκα και τα γράφω όλα αυτά: Αφορμή στάθηκε η απόφαση της Δανίας και της Γερμανίας να κατάσχουν προσωπικά αντικείμενα και χρήματα προσφύγων αλλά και το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Independent που παρουσίασε τους τρόπους με τους οποίους η Ευρώπη εξανδραποδίζει τους πρόσφυγες. Οι συγκρίσεις είναι προφανώς υπερβολικές λόγω και του ότι αναφέρονται σε διαφορετικές υποθέσεις. “Άλλο ποδόσφαιρο και άλλο προσφυγικό” θα πει κάποιος. Ναι αλλά και τα δύο καταδεικνύουν συμπεριφορές...

Συμπεριφορές που όπως γνωρίζουμε χρησιμοποιήθηκαν από τους ναζί εναντίον ανεπιθύμητων ομάδων των Εβραίων, των κομμουνιστών, των τσιγγάνων κ.τ.λ. Η σήμανση των σπιτιών με κόκκινο χρώμα και περιβραχιόνια δεν απέχει και ...παρασάγγας από το αστέρι των ναζί...

Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι πριν από το ολοκαύτωμα υπήρξε μια περίοδος προετοιμασίας της κοινής γνώμης που δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει από όσα βιώνουν σήμερα οι πρόσφυγες από τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους πολίτες, τους πολιτικούς τους και τα μέσα ενημέρωσης.
Στο Μίντλεσμπρο έβαψαν τις πόρτες σε σπίτια αιτούντων άσυλο κόκκινες για να τους ξεχωρίζουν, ενώ στο Κάρντιφ αναγκάζουν τους πρόσφυγες να φορούν περιβραχιόνια εάν θέλουν να λαμβάνουν φαγητό κι εμείς περιμένουμε να φανεί φως στην άκρη του τούνελ...

Ο διηπειρωτικός