Ακούω τις τελευταίες ημέρες μερικούς να λένε ότι η απόφαση του πρωθυπουργού να προκηρύξει εκλογές υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων είναι πράξη ευθύνης.
Ακούω τις τελευταίες ημέρες μερικούς να λένε ότι η απόφαση του πρωθυπουργού να προκηρύξει εκλογές υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων είναι πράξη ευθύνης.Υπό μία έννοια θα συμφωνήσω ότι έχουν δίκιο διότι δεν είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας πρωθυπουργός να προκηρύττει εκλογές περίπου έναν χρόνο αφού επανεξελέγη και μάλιστα δίχως να έχει πιθανότητες να τις ξανακερδίσει.
Αυτό, πέρα από αυτοκτονικό, εμπεριέχει και λίγο το στοιχείο της ευθύνης απέναντι στον τόπο.
Εάν πάντως δεν το κρίνουμε υπό αυτό το πρίσμα το εγχείρημα μοιάζει με… ποντιακό ανέκδοτο!
Συνεπώς τα αδιέξοδα στα οποία βρέθηκε ο κ. Καραμανλής ήταν πάρα πολλά και λόγω και της απειρίας του να κυβερνήσει (επί πέντε χρόνια οι λόγοι του ήταν αντιπολιτευτικοί προς την αντιπολίτευση!!!) αποφάσισε να οδηγήσει στη χώρα σε εκλογές από το να σέρνεται εν μέσω αυτής της κρίσης που όπως σωστά επισημαίνει και ο βουλευτής της κυβέρνησης κ. Πέτρος Δούκας, δεν είναι μόνο οικονομική.
Ως Έλληνας πολίτης όμως -και πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε και οι περισσότεροι από εσάς- εγώ ήθελα έναν πρωθυπουργό, που αν μη τι άλλο, να μπορεί να βλέπει έστω δύο μήνες μπροστά…
Όταν έγιναν οι ευρωεκλογές ήθελα να μπορούσε να προβλέψει αυτό που πολύς κόσμος έβλεπε, ότι η κυβέρνηση δεν θα άντεχε το βάρος των πολλών προβλημάτων και θα αναγκάζονταν δύο μήνες αργότερα να προκηρύξει εκλογές.
Ξέρετε πόσα χρήματα θα γλίτωνε ο Κρατικός κορβανάς εάν γίνονταν τον Ιούνιο διπλές εκλογές, όπως ζητούσε επίμονα το ΠΑΣΟΚ; Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, που θα λείψουν από τον κρατικό προϋπολογισμό την επομένη των εκλογών και θα ‘επιστρέψουν’ στον ελληνικό λαό ως πρόσθετοι φόροι.
Ούτε καν αυτό δεν κατάφερε να προβλέψει ο πρωθυπουργός κάτι που είναι λυπηρό και για τον ίδιο και για τον τόπο.
Αντί αυτού το μόνο που έκανε ήταν να κλείσει άρον άρον τη Βουλή. Νόμιζε ότι έτσι θα αποφύγει τις δυσάρεστες συνέπειες…
Και φτάνουμε με το καλό στις εκλογές τις 4ης Οκτωβρίου. Με βάση το εκλογικό σύστημα και τη στάση που τηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτοδυναμία δεν πρόκειται να υπάρξει. Κι εάν υπάρξει θα είναι πενιχρή της τάξεως των 151 ή 152 βουλευτών.
Οπότε και πάλι, είτε θα έχουμε νέα εκλογική αναμέτρηση για να προκύψει ισχυρή αυτοδυναμία (πάλι έξοδα δηλαδή που δεν τα αντέχει η ελληνική οικονομία) είτε η κυβέρνηση θα είναι ‘όμηρη’ όπως η σημερινή λόγω της ισχνής πλειοψηφίας.
Κατά συνέπεια οι εκλογές της 4η δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα και αυτό θα είναι το πιο τραγικό για τον τόπο.
O διηπειρωτικός
BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS
